اشعار علیرضارضائی

اشعار فارسی و ترکی علیرضارضائی

اشعار علیرضارضائی

اشعار فارسی و ترکی علیرضارضائی

نیزهم

یار یولونداگئتدی تومّان نیزهم !
دل فدای او شد و جان نیز هم !

هی سوروشما:«ائوی وار؟ماشینی وار»؟
یار ما این دارد و آن نیز هم !

اؤ آجی شیرین بوراخدی فرهادی !
عهد را بشکست و پیمان نیز هم !

بیر شاپالاق وورموشام بیر قاضیه !
گفته خواهد شد به دستان نیز هم !

غم یئمه،زندانی چَک،چِک اوغروسو !
بگذرد ایام هجران نیز هم !

ایسته ییرسن شادلیغی اوغرو یاشا
گفتمت پیدا و پنهان نیز هم !

یول تاپار ایرانی اوغرو هر یئره !
بلکه بر گردون گردان نیز هم !

قورخمارام مست ائیله مکدن مِی گتیر !
بلکه از یرغوی دیوان نیز هم !


«خواجه حافظ »میز دالیندا رشوه ییر !
و«آصف ملک سلیمان»نیز هم !

 -----------------------------------------------------------------------------------

یرغو (واژه ترکی/مغولی )به مغولی به معنی : عدلیه واستنطاق و مرافعه.//درشعر حافظ :قاضی ،داور.



ائیله‌دیم، اولدو

‏من ائششگی شیشیلک و کباب ائیله‌دیم، اولدو

سیخدیم اوزومو،شیره،شراب ائیله‌دیم، اولدو


صیغه ائله دی بیر گؤزل آروادی منیم اوچون

سردفتری غرق میِ ناب ائیله‌دیم، اولدو


هی سؤیله‌دیلر کی دئمه هر ناکسه اینسان

اوغرو آداما "آغا"خطاب ائیله‌دیم، اولدو


چون چاتدی ریاست منه لاپ ایشلره سیچدیم

اینسانیت،اخلاقا پئشاب ائیله‌دیم، اولدو


بیر اوغرو قادین سویله‌دی:« قاچدیم وطنیمدَن

آیری یئره و ترک حجاب ائیله‌دیم، اولدو


چونکی الیمه موفته‌،اوغورلوق پولو گلدی

ایچدیم اوزومو مَست و خراب ائیله‌دیم، اولدو


واعظ دئییلم آمما دول آروادلاری گونده

هی عقد ائله‌دیم،صیغه،ثواب ائیله‌دیم، اولدو


چوخ یاوه دئدیم،شاعیر اولوب،شؤهرته چاتدیم

اشعاریمی دیوان و کیتاب ائیله‌دیم، اولدو

بیر اوپوش

دوداغلاری دولوب قند ونباتدان
گؤزل اندامی معنای حیاتدان
دوداغیندان دئدیم کی:«بیراؤپوش وئر»
دئدی:«هرگزکام آلمازائششک آتدان»!!

بیلمَک

حالیم بتر خراب دیر

اوره ک،غمدن کباب دیر

سَن بیلمیر سَن،بیلیرم

بیلمَک بؤیوک عذاب دیر

ای دایما در یان ما

ای دائِماً در«یان»ِ ما؛همکار بی وجدانِ ما

قاچ گئت بیزه ساری نَیا،چون ییرتیلیب تنبانِ ما !!


ای چشمهایت چون پیشی؛سیندیرمیسان بیزدن دیشی !
آخر نه دن ائششک کیشی؛سن تشنه سن بر قانِ ما ؟!


گفتی:«برس بر دادِ ما؛عرشه چاتیب فریادِ ما 
هی قیشقیریر آروادِ ما؛زیرا سینیب قالخانِ ما»!!


قاش خودش برداشته؛خودرا«قادین»پنداشته ! 
چؤ دوشدو:«پستان کاشته؛آرواد اولوب؛اوغلانِ ما»!


زاهد سنی گؤردوم دونَن؛من در قوجاقِ؛«نسترن»!
بو ایشلری گَل گؤرمه سَن؛بادَه گئدر ایمانِ ما !


آیران ایچینده وارمگس،این را مگو با هیچ کس 
افتاده سوسکی چون عدس،یاخشی پیشیب در نانِ ما !


بیزلر یالانچی،اَیری اَل،مؤمن وَ لیکن مبتذل! 
مارا رها کن ای گؤزل،اولماز داها درمانِ ما !


ای کله ات همچون اینَک!پیش بینی ائتمه گل گئدک ! 
گردیم سبزه یا تَزَه ک!معلوم دئییل پایانِ ما!


رفته یوخاری نرخ ها،اؤلدوردو یاری نرخ ها
یاندیردی آری نرخ ها،بیر منطقه از رانِ ما !


گلدی اِس اِم اِس لَر مَنَه،بؤش خرمن اوستونده یئنه 
گیره دوشوب«خاور ننه»در کابین نیسانِ ما !


دوردی یوخودان «مش صفر»،می گفت گریان و دَمَر:
«ای دزد وجدان سیز نَبَر،یاسدیقیلان یؤرغانِ ما