اشعار علیرضارضائی

اشعار فارسی و ترکی علیرضارضائی

اشعار علیرضارضائی

اشعار فارسی و ترکی علیرضارضائی

صنعت می کنم

بیر عومور گئچدی کی من هر ایشده دقت می کنم
در لباس فقر کار اهل دولت می کنم !

تا اوغورلام مردمین حاققینی اوغرولارکیمین
در کمینم وانتظار وقت و فرصت می کنم !

هم من اوغرو ، هم قوجا ؛ مؤمن رئیسیم اوغرو دیر
در حضورش نیز می گویم نه غیبت می کنم !

غم یوخومدور گر گوجوم پؤل قوزاماقا چاتماسا
از رفیقانِ رَه استمداد همّت می کنم !

سؤیله دیم باللی دوداق ؛ آی پارا ؛ اوغرو مُنشییَه
لطف ها کردی بُتا تخفیف زحمت می کنم!

چوخ اوغورلا ، آزلا قانع اولما ، وجدان سیز یاشا
یاد دار ای دل که چندینت نصیحت می کنم !

آچمیشام بیر وودکا ، آللاهیم باغیشلا سن منی !
زین دلیری ها که من در کنج خلوت می کنم !

توی دا مشروب ایچمیشم ، مسجدده مدّاح اولموشام !
بنگر این شوخی که چون با خلق صنعت می کنم!!


تا به کجا؟

"پاریس"و "مسکو"هارا؟"اردبیل"،"سراب" کجا؟

ببین تفاوت رَه از کجاست تا به کجا؟

 

اوروج-ن امازیمی ترک ائیله دیم،بویور ساقی

کجاست دیر مغان و شراب ناب کجا؟

 

دئدی بو جمله نی بیر مَست،قاچدی مسجیددَن

سَماعِ وعظ کجا،نغمه ی رَباب کجا؟

 

گئدیردی مسجیدَه واعظ اونا دئدیم :قولاق آس

چراغِ مُرده کجا؟شمع آفتاب کجا؟

 

رئیسِ اوغرولارا سؤیله دی بیر اوغرو:کیشی

کجا رویم بفرما از این جناب کجا؟

 

او آروادین اری وار،دوشمَه آردینا گؤزله

کجا همی روی ای دل بدین شتاب کجا؟

 

بوراخدی آروادینی حافظ و اوتوردو دئدی

خود آن کرشمه کجا رفت و آن عتاب کجا؟

 

حرام مالی گؤرَنده اؤزمو اؤلدورَه رَم

قرار چیست؟صبوری کجا و خواب کجا؟


که مپرس

قاچمیشام،هی دویده ام که مپرس

دردعشقی کشیده ام که مپرس


سیرتیق،اؤزلو،ادب سیزو گؤتوگئن
دلبری برگزیده ام که مپرس


ده ده می باندیریب،الیندن هی
می رودآب دیده ام که مپرس


کؤپک اوغلو،دله،گدا،اوندان
سخنانی شنیده ام که مپرس


گیزلی گیزلی سامانلیق،آمباردا
لب لعلی گزیده ام که مپرس


غصه لردن اوغول گؤتؤم جیریلیب
رنجهائی کشیده ام که مپرس


ساتمیشام حافظا آداملاری من
به مقامی رسیده ام که مپرس

 


شوخلوق با حافظ

قوجاغا آلمیشام بیر سئوگیلی هی !

به آب زندگانی برده اَم پی !

نه پولوم واراؤنوصیغه ائدم من

نه کس را می توانم دید با وی !

اونو یولدا گؤرنده هی قیزاررام !

 رخش می بیند و گل می کند خِوی !

گئتیر جامی دئمه جمشیدِ جم دن!

که می داند؟که جم کی بود و کی کِی؟!

اوتور نازلی قادین سازی قوجاغلا

 رگش بخراش تا بخراشم از وی !!

گلیب اوتراق ائله ای گؤل چمنده

بساط زهد همچون غنچه کن طی !

اگر ودکا تاپیلمیر،عیبی یوخدور

 به یاد لعلش ای ساقی بده می !

بودور عاشیق جماعت آرزوسی :

که باشد خونِ جامش در رگ و پی !

بوگون سَن کَس سسین « حافظ » دانیشما !

حدیث بی زبانان بشنو از نی!



شوخلوق با حافظ

آن که دایم هوس ساحل دریا می کرد

ساحیله یایدا گلیب کئشگه تماشا می کرد !

 

گتیریب ساحیله قیزیولداشینی هرکیمسه

یاخاسین اوردا آچیب سیراروپا می کرد !

 

بیرقیزین قیرمیزی گلدار مایوسو ایتمیشدی

طلب از گم شدگان لب دریا می کرد !

 

مایونو «مش رمضان » یولدا تاپوب ،حسرت ایلن

اندرآن آینه صدگونه تماشا می کرد !

 

اؤزگه نین آروادینا حاجی باخیب ،گیزلیندن

آنچه خودداشت زبیگانه تمنا می کرد !

 

وئردیم آلچاق رئیسه رشوه نی راحت اولدوم

کو به تایید نظر حل معما می کرد !

 

سؤیله دیم :اوغرولاری هانسی صاباح دوغدو فلک ؟

گفت :«آن روز که این گنبد مینامی کرد» !

 

آسدیلار « حاجی سلیمانی » اگر داششاقدان !

جرمش این بودکه اسرا هویدا می کرد !

 

قیشقیریردی گئجه یاریسی ،سوروشدم :نه اولوب ؟

گفت :«حافظ گله ای از دل شیدا می کرد»!!