چین

دنیا شده خرابه و خُرد و خمیر چین

مُردند مردمان همه با هفت تیر چین

راهی است منتهی به جهنّم،قبول کن

هرگز مرو به سوی بهشت از مسیر چین

بی معنی است و پوچ و چرند و مزخرف است

شعری اگر که بشنوی از شکسپیر چین

هرگز منوش و تکیه به گفتار او مکن

افتاده موش داخل وجدان و شیر چین

خفّاش خوار لعنتی اند و پلشت و بد

لعنت به خوب و زشت و صغیر و کبیر چین

از چین دفاع می کنی و حق به جانبی

پوشیده ای چرا که کتان و حریر چین

خوشحال می شوند کسانی که کاسبند

گردد کویر لوت اگرکه کویر چین

از ترس پاره پاره و زهره ترَک شوم

در قبر اگر سراغ من آید نکیر چین

شاعر اگرکه شعر سرودی و خواستی

کاری کنی ! اجازه بگیر از سفیر چین

کولی دوره گرد

یک کولی شکسته دل دوره گرد بود

رنگ رخش پریده و دنیای درد بود

ازپیر و خردسال و جوان فال می گرفت

در جستجوی یک دل بیگانه گرد بود

در باز بود و داخل دالان خانه شد

ازروزهای سخت زمستان سرد بود

مُشتی صف او عاطفه در دست من گذاشت

دستش شفای مطلقِ یک ایل مَرد بود

دل را گرفت و رفت چه گویم دریغ و درد

یک کولی شکسته دل دوره گرد بود