کم

گل عشق روییده روی تنت 
تو آنقدر خوبی که خیلی کم است
دو دستم برای بغل کردنت

گوسفندان

در پی چوپان و خندانیم ما

غافل از کشتار و قربانی شدن
گوسفندانیم ما

ابتذال

در نگاه و روح و قلب و مغز من

لانه کرده اند و می کنند عشق و حال

سالهاست موریانه های ابتذال

تشویش

غرق دلتنگی و تشویش شبم

بوسه و گرمی آغوشت را

قطره قطره بچکان روی لبم

زخمی

بی تو دلم موّاج و توفانی

سرسبز و لبریز از طراوت نیست

دشت شبیخون خورده ی زخمی است