کل اوغلان

یکی دارد هزاران برج عالی

آلا بیلمیربیری بیر پرتقالی !

یکی در حسرت یک نان سنگک !

اوغورلادی بیری یوزمین ماحالی !

نموده اختلاس و در فلان جا

آلیبدیر بانکی ویلای شمالی !

تو بُردی حاج آقا آن نازنین را !

بوراخمیر بیزلری فیکر و خیالی !

به مسجدرفت دزدی تا بخواند

نماز و قوزادی اون تاختا قالی !

از آن روزی که دیدم نرخ ها را

منیم مغزیم ائدیبدیر اتصالی !

ترقی کرده پول ما، نه دن دیر

اولوب بش مین تومن بیر بش ریالی ؟!

تعارف کرد قزوینی پریشب

آپاردی کافه یَه« مشدی جمالی»!

به خنده، باهزاران لطف و تکریم

سالاملاییر نییه تولکو شغالی ؟!

شدی راننده بشنواین سخن را

قاباقاباخ ولیکن گؤزله دالی !

خبرآمد که رستم برسرمال

اؤکؤز تک اوخلادی داغلاردا زالی !

خودش زن باره،چون اوعاشقانه

اؤپور اوغلانلاری آزغین عیالی !

مجرّد درغم زن،زاهد شهر

هرآیدا عقد ائدیراون بش مارالی !

حبیب الله باشد کاسب امّا

یالانچی،اوغرودور ، یوخدور مثالی !

سئویر«کلثوم ننه» لاپ بربری نی!

«کل اوغلاندا » ده سئویر «تیم رئالی »!

باش

تریاک خود و شیشه و خشخاش خودت باش

چون مردم چین نشئه لی  از شاش خودت باش

بو دونیادا هئچ سئوگیله یالوار-یاخار ائتمه

وورغون خود و دلبر و اویناش خودت باش

بئل باغلاما اؤزگه - تانیشا آی گؤزل انسان

متشکّر و یاردیمجی و یولداش خودت باش

خیدمت ائلمَه دشمَنَه،هر ائششک آداما

قوللوق چو و باشقان و قیزیلباش خودت باش

از خاکه و تورپاق خودت بر سر خود ریز

بوینو بوروق و کاسیب و کول باش خودت باش

آلچاق آدامین دام-داشنیا گئتمَه و گزمَه

در خانه و در لانه و دام-داش خودت باش

ارکک-دیشی نین مینّتی نی،رسمینی چَکمَه

منّت چکن و عاشیق و نقّاش خودت باش

دار-گؤز آدامین شورباسینی آت چؤله،ایچمَه

سر مست و توخ از یَخنی و از  آش خودت باش

دؤز سَپمَه یارالاریما آی مزّه لی اینسان

قاچ گئت بورادان،دوز و شکرپاش خودت باش

تا به کجا؟

"پاریس"و "مسکو"هارا؟"اردبیل"،"سراب" کجا؟

ببین تفاوت رَه از کجاست تا به کجا؟

اوروج-ن امازیمی ترک ائیله دیم،بویور ساقی

کجاست دیر مغان و شراب ناب کجا؟

دئدی بو جمله نی بیر مَست،قاچدی مسجیددَن

سَماعِ وعظ کجا،نغمه ی رَباب کجا؟

گئدیردی مسجیدَه واعظ اونا دئدیم :قولاق آس

چراغِ مُرده کجا؟شمع آفتاب کجا؟

رئیسِ اوغرولارا سؤیله دی بیر اوغرو:کیشی

کجا رویم بفرما از این جناب کجا؟

او آروادین اری وار،دوشمَه آردینا گؤزله

کجا همی روی ای دل بدین شتاب کجا؟

بوراخدی آروادینی حافظ و اوتوردو دئدی

خود آن کرشمه کجا رفت و آن عتاب کجا؟

حرام مالی گؤرَنده اؤزمو اؤلدورَه رَم

قرار چیست؟صبوری کجا و خواب کجا؟

که مپرس

قاچمیشام،هی دویده ام که مپرس

دردعشقی کشیده ام که مپرس

سیرتیق،اؤزلو،ادب سیزو گؤتوگئن
دلبری برگزیده ام که مپرس

ده ده می باندیریب،الیندن هی
می رودآب دیده ام که مپرس

کؤپک اوغلو،دله،گدا،اوندان
سخنانی شنیده ام که مپرس

گیزلی گیزلی سامانلیق،آمباردا
لب لعلی گزیده ام که مپرس

غصه لردن اوغول گؤتؤم جیریلیب
رنجهائی کشیده ام که مپرس

ساتمیشام حافظا آداملاری من
به مقامی رسیده ام که مپرس

خوش نباشد

قیش یاغماسا قارخوش نباشد

گل بی رخ یار خوش نباشد !

گئت گؤللرایچینده ایچ  ودکا
بی باده بهارخوش نباشد !

آنغیرماغا باشلا ،یاز فصلی
بی صوت حمارخوش نباشد !

پیکانین ایچینده شیللاق آتماق
بی بوس وکنارخوش نباشد !

جام اؤستؤنه یادگارچکمک
جزنقش نگارخوش نباشد

قابل یوخورشوه حافظ آمما
ازبهرنثارخوش نباشد !