مَردکی در سالگرد مادرش

مَردکی در سالگرد مادرش

رفت زیر قرض و قوله بی شمار

گُل خرید و چاپ کرد اعلامیه

زد به دیوار و در و روی چنار

چونکه پردازید ! پول میوه را

شد دَمَر از پول خرما و خیار

بعد از آن سازید بزم سور را

تا ناهاری هم دَهد بر خلق زار

گفتمش ظاهر نمایی تا به کی

دست بردار از ریای آشکار

گفت :ـ بی مایه فطیر است ای پسر !

هیچ کس اینجا نیاید بی ناهار

الغرض آن مرد مادر مُرده بود

مثل مُرده توی قبرش در فشار

صفحه 92