از توست

ای فقر سکوت خانه از توست

دعوای پدر،بهانه از توست

آن دخترک فرار کرده

تنها ز سکوت خانه از توست

آن مَرد جوان که رفته دزدی

در خلوتی شبانه از توست

با پای خودش نرفته دزدی

ای فقر که دام و دانه از توست

آن مَرد که بچّه ی خودش را

انداخته توی لانه از توست

آن کارگری که گشته بی جان

در داخل کارخانه از توست

صفحه6