اشعار علیرضارضائی

اشعار فارسی و ترکی علیرضارضائی

اشعار علیرضارضائی

اشعار فارسی و ترکی علیرضارضائی

آی پول

اوستورا مسجد ده گر وارلی آدام

سؤیله یرلر خالق :« رحمتلر سنه »!

 

اؤسکوره اوردا اگر یوخسول آدام

هی دئیرلر :« آی لعنتلر سنه »!

 

آی پول ! الله دئیل سن پس نه سن ؟

باش ایَر دونیادا میلتلر سنه


زیندان

سویله دیم، من دَن ائشیت ، یاز،یای ، اوخو

چاغ ، ائل ، تاریخ اونوتماز بو سوزو

ظلم دیر ایراندا اولسون بیر آدام

هم دیلی زینداندا اولسون هم اوزو


شورگوز قاضی

بیر قادین ائتدی شکایت قاضییَه

تا بوشانسین بلکه تئز گئتسین اَره

 

باشینا چکمیشدی بیر آغ چارشابی

گؤرسه نیردی گؤزلری پارلاق ، قَرَه

 

باخدی شورگؤز قاضییَه ،قاضی دئدی :

«قلبیمی آلدین آپاردین یکسره»!

 

دوتدو آرواد جانبین ، شرم ائتمه دی

حقی وئردی ظۆلمولَه اۏ دلبره

 

آنلادی بو ماجرانی اؤز اَری

چادرانی سالدی باشیندان یئره

 

گؤردو اۏ قاضی کی چیرکین دیر اۆزۆ

سؤیلَدی :منشی؛تئز اۏل؛یاز دفتره

 

«گؤزلرین مظلوم گؤزودور آی قادین

اوخشاییر آمما اۆزۆن ظالیم لَرَه


حسنعلی جعفر

گؤزل قیزا ائلچی گلیب بیر گئجه
تا کی او قیز اختیار ائتسین اَری

بیری«حسن» ،مؤمن آدام ، سئومه لی
چیرکین ایدی ، بوم بوش ایدی ال لری

ایکینجی نین آدی«علی» ، چوخ گؤزل
یوخسول ایدی ، کافر و دین دَن بری !

اوچونجونون«جعفر» آدی، وارلی دی
جمالی یوخ،آللاها یوخ باوری !

قیزین آتاسی دئدی:« سَن به یه ن دین 
هانسی نی ای بو عالمین دلبری » ؟

قیز دئدی:« آی آتا باغیشلا منی !
ایسته ییرم « حسنعلی جعفری  ! ! ! !»


درین شعر

منیم دردیم گؤزللر دیرالهی

بو درد یم چوخ زامانداندیر،درین دیر 

 

گؤزل لر بودلاری یاند یردی قلبیم 

گؤزل کیپریکلریده اوخ کیمین دیر

 

گؤزل آروادلارین اوغروندا بیر گون

شهید اوللام،بونو بیللم،یقین دیر

 

اگر اؤلسَم شیکایت ایله رَم من 

خدا سَندَن کی  تقصیری سَنین دیر

 

یارادتدون سَن نییه شیرین دوداقلار

دئدون سونرا حرام اهل دین دیر؟

 

گؤزل لر صورتی آغ سوت کیمین دیر 

قاراخال یوزلرینده بیر چیبین دیر!

 

بیچین چی شخصه چؤللرده دول آرواد

سوسوز بیر اینسانا«ماء معین»دیر

 

بیزه دؤش اممَکی باری حلال ائت

مگر مست ائتموسَن آللاه نیین دیر؟

 

خیابان لاردا شیرین اَت گؤرنده

پیشیک لر تک ایشیم دایم کمین دیر

 

گییبدیر چکمه بودلار لاپ ائشیک ده

منی تحریک ائدیر،بال دیر،شیرین دیر

 

«کل اوغلان» سَن دلی،شعیریندَه یاوه

ادب سیز،معناسیز،آمما متین دیر !