اشعار علیرضارضائی

اشعار فارسی و ترکی علیرضارضائی

اشعار علیرضارضائی

اشعار فارسی و ترکی علیرضارضائی

آموزش لغات ترکی


وراق :داس است و کوت،کُند و ایتی: تیز 

وَطنداش اوغرولاردان قالمایان :ایز !

 

رئیسین مؤفتَه دولموش قارینی:کَندی !

الی اگری،یامان اینسان: افَندی !

 

بولود:ابر و سیچان:موش و نمک:دوز !

بیزی لاپ آلدادان اینسان:قیلاووز !

 

قاشی قیلدیر: لوند آرواد و فتّان !

یالان سؤز:دلبر جانانه:«جان جان »!!

 

بهشت جاودان دونیادا: اویناش !

اداره باشقانی: اوغرو،اؤگوز باش !

 

چؤرَه کچی: وارلی،آلتین:نان ِسنگک !

گؤزل شی:بربری،خوش باور: ائششک !

 

سیریش:سئوگیلی،سئودا:بیر توهّم !

کیشی: آروادان آز ،معنای کوپ:خُم !

 

کؤلک:کولاک،قیمت فیرتیناسی !

مکان لذت آلماق:کؤش آداسی !

 

منیم عؤمروم،سنین عؤمرون :دیَرسیز !

کیراز :یارین دوداغی،بیوه: ارسیز !

 

چتین ایش :دولتی بیر شغل تاپماق !

چوخ آسان:رشوه آلماق،خلقی چاپماق !

 

باشی آشاغا:ْ آروادباز و چاپقین !

تورّم: زهر،قیمتلر: گیوتین !!

 

یاغیش:باران عشق و قطره: داملا !

دنیز :سئودا،یارین ساچلاری :دالغا !


دانا :اؤیرنجی،اؤیرتمن :الی بوش !

ایکی اوزلو آدام :دولتلی،سرخوش !


کیشی :آرواد و آرواد:هست شوهر!

آیی: انسان چاق و آنلاماز :خر !

 

رئیسین پیشه سی:پول جازلاماق،لاس !

اوتوبوسون ایچی،مترو: باساباس !

 

دلیک: سوراخ می باشد،گئجه : شب!

قوجاق :آغوش، گؤز:چشم و دوداق: لب !

 

قوزو:گوسفند،اینک:گاواست و ایت:کلب !

سگ نر را کؤپک گویند،اؤرک:قلب !

 

ادب:عنقا،حیاسیزلیق :جسارت !

گؤزل:چیرکین ومعناسیز :بکارت !

 

تاپیلماز:یاخچی اینسان،یاخچی یولداش

سوبای:اؤزگؤرآدام،کؤلفتلی:کول باش !

 

ایلان :مار است و اممَک:شیر خوردن !

توخ اولماق :تا به غایت سیر خوردن !

 

اوزاق: دور و یاخین یعنی کی :نزدیک !

دوراغ:ایستگاه می باشد،تولوق :خیک 

  

قارین قولو:دَله،وارلی: گؤزو آج !

دیرسیز :درس وئرمَک،مالیات:باج


غزلم

بیا دوباره به ذهن و حوالی غزلم

که از تو پُر بشود قاب خالی غزلم

 

بیا که پَهن شَوَد زیر پای چشمانت

کنار ساحل احساس، قالی غزلم

 

ببار بر غزلم تا دوباره زنده شود

به لطف عشق تو باغ خیالی غزلم

 

بیا که راه بیفتد به سوی شیدایی

قطار خالیِ ابیات عالی غزلم

 

به گردن تو بیفتد اگر نیایی غم

وَ سکته های بد و احتمالی غزلم

 

چرا کدر شدی این روزها نمی بینم

تو را به آینِگی و زلالی غزلم

 

تویی دلیل کشش ها و رمز گیرایی

و ماندگاری و دیرینه سالی غزلم

 

بدون ذوق حضورت همیشه بارانیست

دو چشم توده هوای شمالی غزلم

 

بیا که سبز شود از تو بی نهایت و مست

لبان خشک و دو دست سفالی غزلم

دادن

این مطلب توسط نویسنده‌اش رمزگذاری شده است و برای مشاهده‌ی آن احتیاج به وارد کردن رمز عبور دارید.

شوخلوق با حافظ

آن که دایم هوس ساحل دریا می کرد

ساحیله یایدا گلیب کئشگه تماشا می کرد !

 

گتیریب ساحیله قیزیولداشینی هرکیمسه

یاخاسین اوردا آچیب سیراروپا می کرد !

 

بیرقیزین قیرمیزی گلدار مایوسو ایتمیشدی

طلب از گم شدگان لب دریا می کرد !

 

مایونو «مش رمضان » یولدا تاپوب ،حسرت ایلن

اندرآن آینه صدگونه تماشا می کرد !

 

اؤزگه نین آروادینا حاجی باخیب ،گیزلیندن

آنچه خودداشت زبیگانه تمنا می کرد !

 

وئردیم آلچاق رئیسه رشوه نی راحت اولدوم

کو به تایید نظر حل معما می کرد !

 

سؤیله دیم :اوغرولاری هانسی صاباح دوغدو فلک ؟

گفت :«آن روز که این گنبد مینامی کرد» !

 

آسدیلار « حاجی سلیمانی » اگر داششاقدان !

جرمش این بودکه اسرا هویدا می کرد !

 

قیشقیریردی گئجه یاریسی ،سوروشدم :نه اولوب ؟

گفت :«حافظ گله ای از دل شیدا می کرد»!!


حس نامانوس

می شَوَد در چشمهایت دید اقیانوس را

زندگی را،عشق را،هر حسِّ نامانوس را 

 

دستهایت حاکی از احساسِ خوبِ زندگی است

دوست دارم حس کنم این لذّت محسوس را 

 

شاهکارِآفرینش هستی و با دیدنت

هرکسی حاشا کُند زیبایی طاووس را 

 

ای تو رؤیایی ترین راه و مسیرِ زندگی

گیسوانت کرده حیران جاده ی چالوس را

 

یوسفیّ و دست می بُرّند بر جایِ تُرنج

پیش تو آرند اگر که دخترانِ روس را !

 

طعم لبهایِ ِ گسَت چون می وزد در خلوتم

می نشاند بر لبم توفانی از افسوس را

 

راه را گم می کنم فانوسِ من باش و نگیر

از دلِ دریایی من سوسویِ فانوس را 

 

می توان آموخت از چشمان شورانگیزِِتو

دانش سقراط و افلاطون و جالینوس را

 

می دهد شور و شَعَف ،شوق و امید زندگی

دیدنت هر آدمِ افسرده و مایوس را