ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | ||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 |
ائششکلردن پالانلاری
یالان سؤزلر ساتانلاری
مؤفتَه یئیب یاتانلاری
"اوغورلاماق ایسته ییرم"
اویرنجینی،اؤیرتمنی
نقشه اؤستوندن وطنی
داغلارین اؤستوندَن چَنی
"اوغورلاماق ایسته ییرم"
غوصّه لری،کدَرلری
یالان یالان خبرلری
قضالاری،قدَرلری
"اوغورلاماق ایسته ییرم"
آغیزلاردان نوختالاری
اورکلردَن شاختالاری
آخماقلرای،آختالاری
"اوغورلاماق ایسته ییرم"
پیس شی لر گؤرَن گؤزومو
اثر سیر شعریم،سؤزومو
یالان دونیادان اؤزومو
"اوغورلاماق ایسته ییرم"
اگرچه بین من و تو هزار پاییز است
برای دیدن تو پای لحظه ها تیز است
همیشه منتظرت زیر بارش غم ها
نشسته سایه ی مردی که آن سوی میز است
کجایی ای که برای من و غزلهایم
وجود گرم و عزیزت هوا،همه چیز است؟
تو ذاتِ عشقی و بی تو حیات وَحش جهان
پُر از حوادثِ غمناک و وحشت انگیز است
اگر چه نیستی امّا هوایِ شهر دلم
به رنگ دیدنت،از انتظار لبریز است
بدون عشقِ تو شاعر چه می تواند گفت؟
مترسکی است که در خوابهای جالیز است
هدیه ی تو به من چیست؟:آشتی کردن
دو استکان غزل ناب و بوسه آمیز است
برای حفظ تو احساس صاف و ساده ی من
کشیده خنجر و با عقل من گلاویز است
سر قرار نشستن،نیامدن هایت
حکایتی است که در یاد باد و پاییز است
امشب بیا شور غزل را بر تَنَم کن
با بوسه ای از جنس آتش روشنم کن
بر من بباران چکّه چکِه عاشقی را
باغی پُر از احساس و یاس و سوسَنَم کن
ای عشق ای دریایِ مَوّاج و مقدَّس
در باور آغوشِ خود روئین تَنَم کن
دلتنگی ات در تارو پودَش لانه کرده
پیراهنت را همدم پیراهنم کن
در خلوتِ من عطرِ مویَت را رها کن
سرشار از آن بوی خوش و مردافکنم کُن
تو "شمسی"و من "مولوی"بازآ و از عشق
لبریزِ شوق و غرقِ بشکن بشکنم کن
از من بگیر اندیشه یِ پوسیده ام را
از شاعرانِ ناب گوی و احسَنَم کُن
روزی اگر مُردم مرا با مِی بشوی و
آغوشِ پُر مِهرِ خودت را مَدفَنَم کن