یاخچی دیر

مملکت  ویرانه دیر،آباد اولسون یاخچی دیر

چونکی آباد اولدو لاپ  آزاد اولسون یاخچی دیر

بیر کیشی مچیددَه اوستوردو،دوروب خالغا دئدی:"

آغلاماق بس دیر،اؤرَکلر شاد اولسون یاخچی دیر"

چونکی گئتدین جبهه یَه ،سنگر دَه بش بشکه شراب

ویسکی و قیرخ بش گؤزل آرواد اولسون یاخچی دیر

بیر اوشاغدان فایده اولماز عزیزیم سعی ائله

هر کیشی دَه اون دَنَه اوولاد اولسون یاخچی دیر

قاشلاری نازک،دوداغی قیرمیزی،ساچلار اوزون

"مَش عبادین"آروادی "فرشاد"اولسون یاخچی دیر

بیر آدی باتمیش آدام شیخَه دئییردی کوچه دَه:"

منبرین اؤستؤندَه بیزدَن یاد اولسون یاخچی دیر"

ملّتی ارشاد ائدیر آمما اوزو یولدان چیخیب 

وئر تذکّر شیخ اگر ارشاد اولسون یاخچی دیر

اولمالی بیر شی دئییل آمما مشاور سؤیلَه دی:"

ائودَه آرواد:لیلی اَر فرهاد اولسون یاخچی دیر"

"مَش سلیمان" بِش دَنَه آرواد آلیب آمما گئنَه

بیر گئجه گیزلین گئدیب داماد اولسون یاخچی دیر

نومره لَر عالی ولی یوخدور آداملیغدان خبر

مهد و کانون ادب بنیاد اولسون یاخچی دیر

هرکسَه هر گوشَه دَه  میز و ریاست وئرسَه لَر

اوندا بیر آز عرضه،استعداد اولسون یاخچی دیر

پیس دئییل اشعاری آمما لاپ"کل اوغلان" طنز دَه

"صابر" و "مُعجز "کیمین استاد اولسون یاخچی دیر

آی قودوق ماسک بزن

‏هاوا ایستی یا سویوق، ماسک بزن

آی قودوق ماسک بزن

جَمعده چَکمَه چوبوق، ماسک بزن

آی قودوق ماسک بزن

سَن کرونا توتاسان،میثل خوروز

قودرتین وئرمَه بیروز

لوطف ائله میثل تویوق ماسک بزن

آی قودوق ماسک بزن

کرونانین خطریندَن حَذَر ائت

دوز سؤزو مَندن ائشیت

گول بیر آز،اولما عونوق،ماسک بزن

آی قودوق ماسک بزن

وورماسان ماسک گونش، اولدوز، آی

گله‌جکده چؤل و چای

سَنی گؤرمَز بو اوفوق، ماسک بزن

آی قودوق ماسک بزن

قورخ، موراعات ائله غافیل اولما

جَهله داخیل اولما

دَرک ائله،ائیله‌مَه ذؤوق، ماسک بزن

آی قودوق ماسک بزن

جَمعده،مدرسَه‌ده،مجلیسده

یولدا،هر آدرسده

میثل بیر یاخشی جوجوق ماسک بزن

آی قودوق ماسک بزن

قویما ویروس سوخولسون ایچَه‌ری

از قاباق یا کی گئری

یوللاری ائیله قوروق، ماسک بزن

آی قودوق ماسک بزن

یاناق

ما به گونه،"یاناق" می گوییم

گوش را هم "قولاق" می گوییم

به عروسک،"اویونجاق" و "قولچاق"

و به کودک،"اوشاق" می گوییم

به عقب دال" و "ساغ و سول"، چپ و راست

به جلو هم "قاباق" می گوییم

به سفید "آغ" و بر عروسی "توی"

رقص را "اویناماق" می گوییم

"سوفره سالماق" به سفره گستردن

و به مهمان،"قوناق" می گوییم

"تاختا قاشیق" به قاشیق چوبی

و به چاقو،"پیچاق" می گوییم

دست را " ال" به چشم،گؤز، "باش": سر

به دو تا پا "آیاق" می گوییم

چونکه آماده شد،به خاگینه

خورده و "قیقاناق" می گوییم

کرّه خر را "قودوق"به خر،"ائششک"

داس را هم "اوراق" می گوییم

جای نزدیک را " یاخین"،جایِ

دور را هم "اوزاق" می گوییم

استخوان را "سوموک"به "طحال"

در همه جا "دالاق" می گوییم

هنچنین شوهر دو خواهر را

خودی و "باجناق" می گوییم

رود را "چای" و کفش را " باشماق"

ظرف سگ را "یالاق"می گوییم

به زن"آرواد"،"قادین" به دختر"قیز"

شانه را هم "داراق" می گوییم

مژه را "کیپریک" و به دندان" دیش"

نیز لب را "دوداق" می گوییم

همه جا بر وسیله ی سرکوب "

دگه نک" یا "چوماق" می گوییم

استخوان را "سوموک" به زانو "دیز"

پینه را هم "یاماق" می گوییم

به دبیر و معلم " اؤیرَتمَن"

امتحان را "سیناق" می گوییم

چون که آمد به کشور و جایی

خشک سالی،"قورواق" می گوییم

به جوانی «جاوانلیق » و به کلاه

«بورک»،«باشلیق»،«پاپاق» می گوییم

قاراداغ

‏مئشه کیمین،باغ کیمین

یاش،قورو یارپاق کیمین

 اود توتوب سَن سیز یانیر

کؤنلوم قاراداغ کیمین

Meşə kimin, bağ kimin

Yaş, quru yarpaq kimin

Od tutub sənsiz, yanır 

Könlüm Qaradağ kimin

دوغماق

لک لکی لک لک دوغار

اینکی اینک دوغار

کیشی ائششک اولاندا

آروادی ائششک دوغار