حسابرسی

دانش آموزی شلوغ و تلخ بود     

نمره هایش زیر دَه بودند و کم

یا که می خندید یا در خواب بود

از وجودش خسته بودم دَم به دَم 

توی دفتر عاقبت گفتم به او:

ای وجودت شیطنت،کار تو رَم! 

خسته ام کردی؛چو فردا آمدی

با پدر جانت بیا اینجا تو هم

روزِ دیگر زود آمد مدرسه

بود بابایش شخیص و محترم 

گفتم: آقا واقعا فرزندِ تو

مردم آزار است و بدجنس و ستم! 

در کلاس درس لوس و بی ادب

یا که خوابید ه ست یا که داده لَم

آبروی آدمی را برده است

فحش هایی می دهد زیرشکم!

کرده ما را عاصی این فرزند تو

وارهان ما را تو از این درد و غم

چونکه بابایش شنید این شِکوِه ها

گفت با صدگونه سوگند و قَسَم: 

«کرده در تأدیب ایشان کوتَهی

 شب حسابِ مادرش را می رسم»!