بلای زن و مرد

هر کی گمان می کنه که آدمه

عزیز من ! بدون یه تخته ش کمه

بچّه پس انداز نکن چون میگن

بچّه بلای زن و مَرده ، همه

دنیای درد و غم و رنج و بلاست

پشت هر ان مرد که دیدی خَمه !

چون که زن و مرد خصومت کنند

اسلحه قاشق شود و قابلمه

قر بده بشکن بزن و خنده کن

دور و بَرت گرچه پر از ماتمه

خنده تو مسخره است یا ز عشق ؟

وضعیت خنده ی من مبهمه

گو بوزد باد فنا،هر چه خواست

هیکل کالباس خور ما محکمه

هر کی رو دیدم به یکی فحش میده

خر که به ما فحش نمیده آدمه !

صفحه 34