اشعار علیرضارضائی

اشعار فارسی و ترکی علیرضارضائی

اشعار علیرضارضائی

اشعار فارسی و ترکی علیرضارضائی

ظلم

گفت مَردی که همسر خوبش
بعد عُمری به او خیانت کرد
گرچه آن خائنِ نمک نشناس
هستی ام را گرفت و غارت کرد ،

نیست فرجامِ ظلم و جور و جفا
جز سیَه روزی و نگون بختی
کیفرش را زمانه خواهد داد
عاقبت با شکنجه و سختی

بود غافل که روزگار پلید 
هست بر کام ظالمان کثیف
نیست جز رنج بُردن و مُردن
سهم هر کس که هست خوب و شریف

ظلم کن ظلم،چونکه مدّتهاست
عدل و انصاف بی ثمر  شده است
نیست از کیفر فلک خبری 
آه مظلوم بی اثر شده است

eşşək adam

هئچ فیکر ائله مَز،علم و ساوادی چوخدور
یونجاسی،سامانی،هامی زادی چوخدور
بیر کیمسَه دئدی : خطرلی اینسان کیمیدیر ؟ 
او ائششک آدام کی اعتقادی چوخدور
heç fikr eləməz,elm o savadi çoxdur
yoncasi,samani,hamizadi çoxdur
bir kimsə dedi:xətərli insan kimdir?
O eşşək adam ki etiqadi çoxdur

sevmək

گؤزوم قالیب دیر سنده
سئویرَم سَنی منده
دونیا گؤزومدَن دوشدو
سَنَه گؤزوم دوشندَه
gözüm qalibdir səndə
sevirəm səni məndə
dünya gözümdən düsdü
sənə gözüm düşəndə

رمضان

تشنه اند و گرسنه مور و ملخ
می شود بسته کافه و مَطبخ

می رود گاهی آمپرَت بالا
می کند گاه دست و پایت یَخ

روزه ات را اگرکه میل کنی
مشت و شلاق می خوری و الَخ ...

هست ممنوع خوردن لب لعل
بوسه بر روی ماه و سیب زنخ

آب انگور و آبجو و عرق
نیز جرم و گناه  باشد و اخ !

رمضان چیست؟:ماهِ غرقیدن !
به امید بهشت در دوزخ