یادآوری

صورت ماه مرا یاد تو می اندازد
روی دلخواه مرا یاد تو می اندازد

ای که دستان تو هر درد مرا مرهم بود
درد جانکاه مرا یاد تو می اندازد

بندر و موج و شن و ساحل و واگویه ی موج
خواه ناخواه مرا یاد تو می اندازد

قوت قلب من و قبله ی راهم بودی
غربت راه مرا یاد تو می اندازد

هر چه از عشق و قشنگی است در این آبادی
ناخودآگاه مرا یاد تو می اندازد

مهربان بودی و بی مهری بیدادگران
گاه و بیگاه مرا یاد تو می اندازد

ایکی آی

عشق دن گؤزل پاییم وار
جننت ده ساراییم وار
ائل-عالمین بیر آیی
منیم ایکی آییم وار
Eşqdən gözəl payım var
cənnətdə sarayım var
el-aləmin bir ayı
Mənim iki ayım var

شیخ

شیخ عشقین ساحه سیندا بیر درین،دؤز سؤز دئمز
ساحیلین سهمی دنیزلردن کؤپوک دیر دایما

ساغ اولسون

داغلاری یاشیل و چوللری باغ اولسون
آغ دیر اوزوموز، اونون اوزو آغ اولسون
ویرانه شَهّر کیمین داغیلمیشدیم من
آباد ائله دی عشق منی ساغ اولسون

هیچ اندر هیچ

در راه وطن باختن سر هیچ است
فتح دو هزار شهر و کشور هیچ است
جز عشق که بنیان تمام هستی است
هر چیز که هست هیچ اندر هیچ است