ای ننه

گوشه ی چادر کنار خواهرش

بغض کرده با پتویی بر سرش

گفت گریان بچّه ای بامادرش:

داخل دشت و میان دامنه

آخ عجب سرماست امشب ای ننه

ما که چاییدیم دولت مردها

داغ ها دیدیم و رنج و دردها

دستمان سرداست و پاها سرد...ها

می وزد باد بدی از گردنه

آخ عجب سرماست امشب ای ننه

باد و یخبندان و برف سرد و شوم

تلخی و بدبختی و مرگ و سموم

همچنان می آورد بر ما هجوم

از زمین و آسمان،از روزنه

آخ عجب سرماست امشب ای ننه

روح ما در زلزله نابود شد

هستی ما رفت از کف،دود شد

راه خوشبختی دگر مسدود شد

می زند بر جسم ما سرما تنه

آخ عجب سرماست امشب ای ننه

دولت تدبیر و امیّد و فلان

ای که باشد وعده هایت آنچنان

توی چادر پبش ما یک شب بمان

تا بدانی حال ما در منگنه

آخ عجب سرماست امشب ای ننه