سخنان جانکاه

ای قامت تو بلند و فکرت کوتاه

ای مایه ی رنج و گفته هایت جانکاه !

باید که به هنگام مزخرف گفتن

 یک عمر تحمّلت کنم ،با چه گناه ؟!