شیشه و سنگ

ای آنکه غمت با دل من شیشه و سنگ است

بازیچه ی چشمان قشنگت دل تنگ است

ازترس توپنهان شده درسینه دل من
چون بچه ی آهو ونگاه تو پلنگ است

دنیا شده بی ارزش و ویران ولی ای عشق
دنیای بدی نیست کنار تو قشنگ است

بارانی و برفی و ُپراز خنده ی خورشید
آبادی ات ای عشق خوش و رنگ به رنگ است

لبهای تومعجونی از احساس وگل وعشق
تا فتح تنت دست و دلم عازم جنگ است

چشمان تو آن شهر مه آلوده و زیبا
شهریست که شایسته دیدار ودرنگ است