رنگ غم

سلاماً على لون الحزنِ فى عینیکِ..
محموددرویش

بی عشق نفس کشیدنم اجباری است
در قید حیات بودن از ناچاری است
ای زخمی روزگار، ای دوست سلام
بر رنگ غمی که در نگاهت جاری است

زخم به زخم

نه محض فریب ریش را ساخته ایم
نه مسلک گاو و میش را ساخته ایم
گفتی که : چگونه زندگانی کردید ؟
ما زخم به زخم خویش را ساخته ایم