ای معلم

ای معلم؛ گر چه نانت آجر است 

جیب تو هر چند از خالی پر است 

خانمت هر چند گرم غرغراست!

مهر آمد؛ گریه و زاری مکن

در کلاس درس کم کاری مکن!

دولت ما، حامی اشراف اگر

 کرد در حق شما اجحاف اگر

در فشاری در فسا و خواف اگر

از غم خود پرده برداری مکن!

در کلاس درس کم کاری مکن

روح خود را اندکی تلطیف کن

بد مگو؛ از شغل خود تعریف کن!

شغل خود را بهترین توصیف کن 

شاد باش؛ اظهار بیزاری مکن!

در کلاس درس کم کاری مکن 

گر چه کارت تلخ و تکراری شده

سخت و اجباری، خودآزاری شده

کار تو با اینکه بیگاری شده 

شکوه ازاجحاف و بیگاری مکن 

در کلاس درس کم کاری مکن

در کلاس از شادی ات بشکن بزن!

بوسه بر رخسار مرد و زن بزن

از شراب ناب و مردافکن بزن! 

فکر دزدی و زمین خواری مکن!

در کلاس درس کم کاری مکن

گر فلانی کرده غارت بی خیال!

دارد او دائم طهارت، بی خیال 

می کشد از ما خجالت، بی خیال

پیش او داد از گرفتاری مکن

در کلاس درس کم کاری مکن

تربیت کن بچه ها را خوب و راست!

چپ اگرباشی حسابت با خداست

می خوری از کج روی ها چوب و ماست 

خویش را چون دزد بازاری مکن

در کلاس درس کم کاری مکن

فکر شام و پوشک و شلوار باش!

ریش بگذار اندکی، هموار باش!

فکر فرزندآوری، پر کار باش

فکر بدبختی-بدهکاری مکن

در کلاس درس کم کاری مکن

مهر را با خنده ات آغاز کن

دست ها و نیش خود را باز کن

سوی میز و مدرسه پرواز کن

از نثار علم خودداری مکن 

در کلاس درس کم کاری مکن