گیوه های پاره

گیو ه های پار ه در شنزارها

آفتاب گرم و آن آزارها

پای خونین در کویر تشنه لب

بوسه می زد بر نگاه خارها

تپّه های ماسه ای یاد ش بخیر

یادگاری دارد از گلزار ها

چشمه های چشم دهقانان ده

همّتی می خواهد از جوبارها

شوق دیدار تو را دارد هنوز

خارهای بر لب  دیوار ها

دید ه و دل را پریشان می کنم

در نبودت روز و شب بسیارها

قایق اندیشه می رانم به پیش

در میان  برکه ها،نی زارها