ای عشق

من نیستم ای عشق بیا بودم کن
باران و بهار و جاری رودم کن
با بوسه آتشین و سوزان خودت
تبدیل به ابری از مه و دودم کن

قزل آلا

در دلم هیچ نمی آیی تو

دل من خالی و ای عشق عزیز

قزل آلایی تو

پابرهنه

افسرده ام و فاقد سرزندگی ام

خشک و ترش و دچار شرمندگی ام

بی رخصت و پابرهنه ای عشق بدو

یک بار دگر در وسط زندگی ام

ای عشق

ای عشق غرق نور کن آبادی مرا

بر من ببار و زنده بکن وادی مرا

بازآی و کوچه های دلم را قدم بزن

تکثیر کن در آینه ها شادی مرا

در بند درد و غصّه و زندانی غمم

با دست خود رقم بزن آزادی مرا

با بوسه های سرخ بیا تا که بشنوی

احسنت ها و دست مریزادی مرا

انار

مغروقم اگرکه دل به دریازده ام

مقتولم اگرکه سر به صحرا زده ام

بی لطف و حمایت و حضورت ای عشق !

بی مزّه  و خشک انار سرمازده ام