ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 |
ته ِ قزوین ز ناف اصفهان بِه
که این قزوین ز آفاق جهان به
خرابی های« میمون قلعه» ی آن
ز «عالی قاپو» و ن«قش جهان» به
بلندی های آن «گنبذ درازش»
ز برج ایفل و هفت آسمان به
نباشد همچو «راری»« شانزه لیزه»
«سپه» از چین و از « آن من تیان » به
اگر آلمان بماند پیش قزوین
بدون شهرت و نام و نشان به
شده مشهور دنیا سنگ پایش
ز کُلّ سنگ پاها، سنگ آن به
ز « استالینگراد » و شهر « مسکو»
خرابه کوچه های شهرمان به
عموهاش که مشهورند هر جا
ز مجموع عموهای زمان به
«چپ» و « طوقی ّ » کفتربازهایش
ز کفترهای جلد هر مکان به
هزاران پارک دارد شهر قزوین
نیاید ذکر آنها در میان به
« عبید» و « اشرف الدّین» و « دَخو» با
«بهاء الدّین » ز جمع شاعران به
همه دانند این را « عارف » ما
ز ایرج میرزای خوش بیان به
پلنگ کوچه و بچّه شیرش
ز شیر بیشه ی مازندران به
«سکینه بیگم » ما به ز « ماری »
ز «سوفیا» زنان ناتوان به
دخوی کوچه گرد نامدارش
ز « دون کیشوت» آن خلد آشیان به
اگرچه شعر گفتن خو چیزی است
ولی شاعر نبودن بی گمان به !
صص66-67
میمون قلعه : از آثار باستانی قزوین
گنبذ دراز : مقبره حمدالله مستوفی
راری : از محله های قدیمی و پایین شهر قزوین
سپه : قدیمی ترین خیابان ایران
عمو : یا دادا لقب داش مشدی های قزوین
چپ و طوقی : از انواع کبوترهای قزوینی
دخو : دهخدا
بهاء الدّین : استاد بهاء الدّین خرّمشاهی
سوفبا : سوفیا لورن
دخو : نام شخصیتی بامزه در قزوین.مثل ملانصرالدین